αρχ. σελίδασυντακτική ομάδατρέχον τεύχοςπροηγ. τεύχηαναζήτησηοδηγίεςεπικοινωνίαenglish

 

τεύχος 21
(Φθινόπωρο 2012)

περιεχόμενα

περιλήψεις

βιογραφικά

βιογραφικά

 

Νίκος Μαλιάρας

 

Ο Νίκος Μαλιάρας γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Βυζαντινής Φιλολογίας και Ιστορίας, Μουσικολογίας και Μουσικοπαιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, από το οποίο αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1990

Στο διάστημα 1992-1995 υπηρέτησε ως ειδικός επιστήμων Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ το 1995 εξελέγη μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και διδάσκει ανελλιπώς μέχρι σήμερα μαθήματα Ιστορίας της Μουσικής, Ιστορίας των Μουσικών Οργάνων και Μουσικής Ανάλυσης, και επιβλέπει Σεμινάρια ανάλογου περιεχομένου. Από τον Σεπτέμβριο του 2010 είναι Πρόεδρος του Τμήματος και από τον Ιούνιο του 2011 Διευθυντής του Τομέα Ιστορικής και Συστηματικής Μουσικολογίας και του Εργαστηρίου Μελέτης της Ελληνικής Μουσικής.

Έχει δημοσιεύσει πέντε βιβλία, πολλά άρθρα και κείμενα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και υπήρξε συνεργάτης και επιμελητής εκδόσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, όπου έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες του.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ιστορική και αναλυτική μελέτη της μουσικής του Μανώλη Καλομοίρη και άλλων εκπροσώπων της Εθνικής Σχολής, καθώς και στην εξερεύνηση του πεδίου της βυζαντινής κοσμικής μουσικής και των μουσικών οργάνων μέσα από τις ιστορικές, φιλολογικές, αρχαιολογικές και εικονογραφικές πηγές. Έχει μελετήσει επίσης ιδιαίτερα το έργο των Μπαχ, Μπραμς, Σοπέν, Μέντελσον και Στραβίνσκυ και έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες.

Ο Νίκος Μαλιάρας είναι διευθυντής της Μικτής Χορωδίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών από την ίδρυσή της (1998), με την οποία έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και της Παιδικής Χορωδίας «Μανώλης Καλομοίρης», η οποία είχε δεκαπενταετή συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Φεστιβάλ Αθηνών, και το Μέγαρο Μουσικής. Είναι ακόμη Πρόεδρος του Δ.Σ. της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων (ΑΣΟΝ), Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου «Μανώλης Καλομοίρης» και μέλος του Συλλόγου των Φίλων της Ελληνικής Μουσικής Βιβλιοθήκης.

 

  

Βέσνα Σάρρα Πένο

 

Αποφοίτησε από το Τμήμα Μουσικολογίας της Σχολής Μουσικής Τέχνης και από το Τμήμα Φιλολογίας (Σερβική Γλώσσα και Λογοτεχνία) του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Το διάστημα 1994-2000 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία Τεχνών του Νόβι Σαντ, ενώ παράλληλα σπούδασε ψαλτική και βυζαντινή μουσική στο Ωδείο Μουσικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης. Το 1999 άρχισε να εργάζεται στο Ινστιτούτο Μουσικολογίας της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.

Κατά το χρονικό διάστημα 2001-2007 έλαβε τις υποτροφίες του Υπουργείου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Σερβίας, του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης», του Ινστιτούτου της Δανίας στην Αθήνα, του Ιδρύματος «Ελένη Νάκου» και του ΙΚΥ, τελειοποιώντας τις σπουδές της (σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κοπεγχάγη) με ειδίκευση στην βυζαντινή νευματική σημειογραφία, στην υστεροβυζαντινή παλαιογραφία, στη θεωρία και στην εκκλησιαστική ψαλτική. Το 2008 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Εθνικής Μεσαιωνικής Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου.

Είναι ιδρύτρια της χορωδίας «Saint Cassiana». Δίδαξε στο εαρινό εξάμηνο του 2005 τη σύγχρονη σερβική και βυζαντινή ψαλτική στο Τμήμα Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Από το 2010 είναι λέκτωρ Ιστορίας της Μουσικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βελιγραδίου.

Έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στη Σερβία και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του Διεθνούς Συλλόγου για την Εκκλησιαστική Μουσική (ISOCM), του Αμερικανικού Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικής και Υμνολογίας και της Ερευνητικής Ομάδας «Cantus Planus» της Διεθνούς Μουσικολογικής Εταιρείας. Από το 2011 είναι αρχισυντάκτρια του επιστημονικού περιοδικού Muzikologija.

 

  

Καίτη Ρωμανού

 

Η μουσικολόγος Καίτη Ρωμανού είναι μέλος Δ.Ε.Π. του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Το 1993-2009 δίδαξε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1974-1986 ήταν μουσικοκριτικός στην εφημερίδα Η Καθημερινή. Δίδαξε επίσης σε πολλά ωδεία της Αθήνας, της Καλαμάτας, του Βόλου και του Άργους

Έχει ερευνήσει πολλές όψεις της νεότερης ελληνικής μουσικής. Ορισμένες από τις έρευνές της χρηματοδοτήθηκαν από ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας.

Στις πρόσφατες δημοσιεύσεις της συγκαταλέγονται:

Καίτη Ρωμανού, Έντεχνη ελληνική μουσική στους νεότερους χρόνους, Κουλτούρα: Αθήνα, 2006.

Katy Romanou (επιμ. [και συγγραφέας]), Serbian and Greek Art Music. A Patch to Western Music History, Bristol & Chicago, 2009.

Katy Romanou, “Exchanging Rings under dictatorships”, στο: R. Illiano και M. Sala (επιμ.), Music and Dictatorship in Europe and Latin America, Turnhout: Brepols Publishers, 2009, σ. 27-64.

Katy Romanou και Maria Barbaki, “Music Education in Nineteenth-Century Greece: its Institutions and their Contribution to Urban Musical Life”, Nineteenth-Century Music Review 8/1, Ιούνιος 2011, σ. 57-84.

Το 1910 μετείχε σε πρόγραμμα πανεπιστημιακών σεμιναρίων του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης των Η.Π.Α., με σειρά διαλέξεων περί της ελληνικής μουσικής σε τέσσερα πανεπιστήμια των Η.Π.Α. (CUNY – Graduate Center Νέας Υόρκης, Yale University, University of Florida στην Gainsville, University of Missouri στο St. Louis).

Είναι συντονίστρια της ελληνικής ομάδας του RIPM (Répertoire International des Sources Musicales / Retrospective Index of Music Periodicals). Είναι επίσης μέλος της επιστημονικής και συμβουλευτικής επιτροπής, και της γραμματείας σύνταξης του περιοδικού Μουσικολογία.

Είναι / ήταν επιβλέπουσα, μέλος συμβουλευτικών και εξεταστικών επιτροπών πολλών υποψήφιων διδακτόρων στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, όπως και στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Sorbonne, IV) και στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi της Κωνσταντινούπολης.

  

  

Κωνσταντίνος Γ. Σαμπάνης

 

Ο Κωνσταντίνος Γ. Σαμπάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964 και σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην Όπερα από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Ιστορική Μουσικολογία από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου με το θέμα «Η όπερα στην Αθήνα κατά την οθωνική περίοδο (1833-1862) μέσα από τα δημοσιεύματα του Τύπου και τους περιηγητές της εποχής». Ασχολείται ειδικώς με την εισαγωγή, την υποδοχή και την εδραίωση της όπερας στα θέατρα του ελληνόφωνου χώρου κατά τον 19ο αιώνα. Εργάζεται ως φιλόλογος από το 1989, είναι παντρεμένος και έχει δύο ενήλικες κόρες.

  

  

Μαριάννα Σιδερή

 

Η Μαριάννα Σιδερή είναι Διδάκτωρ Μουσικολογίας του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Σπούδασε πιάνο και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική της διατριβή το 2008 (Ο καλλιτέχνης ως θεατρικός χαρακτήρας στην ιταλική κωμική όπερα του 18ου και 19ου αιώνα). Ολοκλήρωσε κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στο University of Leeds της Αγγλίας, όπου έλαβε τον τίτλο Master of Music στην Ιστορική Μουσικολογία (2001). Έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε επιστημονικά συνεδρία και συμπόσια στην Ελλάδα. Έχει συνεργαστεί με το Τμήμα Εκδόσεων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Έχει διδάξει μαθήματα όπερας και μουσικού θεάτρου στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πατρών. Είναι μέλος της International Musicological Society (IMS). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν ζητήματα όπερας και μουσικού θεάτρου.

  

  

Ιωάννης Φούλιας

 

Λέκτορας «Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (προσωπική ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~foulias). 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Πραγματοποίησε μουσικές σπουδές στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας (πτυχία αρμονίας, αντιστίξεως, φούγκας και πιάνου, 1994-1998) και σπούδασε μουσικολογία στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (πτυχίο το 1999 και διδακτορικό δίπλωμα το 2005, με διατριβή για τα Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Πολυφωνία καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού Μουσικολογία. Έχει συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM, σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια. Έχει επίσης δημοσιεύσει δεκάδες πρωτότυπα άρθρα, καθώς και μεταφράσεις βιβλίων (του Κ. Φλώρου και του N. Cook) αλλά και μικρότερων μελετών. Το 2011 κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο «Παπαγρηγορίου – Νάκας» η μονογραφία του Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εμπίπτουν στα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.

 

 

 
© 2002-2021 Περιοδικό Πολυφωνία