|
βιογραφικά
Γιώργος
Βλαστός
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974.
Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών και
έλαβε δίπλωμα το 1997, ενώ την ίδια
χρονιά απεφοίτησε από το Τμήμα
Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου
Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο
Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV)
λαμβάνοντας τον μεταπτυχιακό τίτλο (D.E.A.)
στη μουσικολογία. Από τον Νοέμβριο
του 2005 είναι διδάκτωρ του Τμήματος
Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου
Αθηνών. Ο τίτλος της διδακτορικής του
διατριβής είναι: «Η πρόσληψη της
ελληνικής αρχαιότητας στη γαλλική
μουσική των αρχών του 20ού αιώνα: 1900-1918».
Είναι αρχισυντάκτης του
μουσικολογικού περιοδικού Πολυφωνία
και μέλος της ελληνικής ομάδας
εργασίας του διεθνούς ερευνητικού
προγράμματος RIPM (Répertoire International de la
Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals,
1800-1950). Έχει συνεργαστεί με τον τομέα
εκδόσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
και έχει συμμετάσχει ως μέλος της
οργανωτικής επιτροπής και ως
ομιλητής σε διεθνή μουσικολογικά
συνέδρια στην Ελλάδα και στο
εξωτερικό. Στις επιστημονικές του
δημοσιεύσεις περιλαμβάνονται
κείμενα σε συλλογικούς τόμους, άρθρα
και βιβλιοκριτικές σε ελληνικά και
ξένα περιοδικά. Επίσης, έχει αναλάβει
την επιμέλεια επιστημονικών
εκδόσεων και πρακτικών συνεδρίων και
έχει πραγματοποιήσει μεταφράσεις
κειμένων που έχουν δημοσιευτεί σε
επιστημονικά έντυπα του εξωτερικού.
Ιωάννης
Παπαχριστόπουλος
Ο Ιωάννης Παπαχριστόπουλος
είναι διδάκτωρ Μουσικολογίας (Dr. Phil.) του Πανεπιστημίου της
Κολωνίας (Universität zu Köln) στη
Γερμανία. Στο ανώτατο αυτό
εκπαιδευτικό ίδρυμα απέκτησε επίσης
το βασικό πτυχίο Μουσικολογίας –
Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής καθώς και
το μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Magister
Artium) στη Μουσικολογία. Είναι
απόφοιτος της Ανωτάτης Μουσικής
Σχολής της Κολωνίας (Musikhochschule Köln),
έχοντας λάβει το διπλό πτυχίο (Diplom)
Σύνθεσης και Θεωρίας της Μουσικής.
Πέραν τούτου, έχει ολοκληρώσει τον
κύκλο των Ανωτέρων Θεωρητικών
μαθημάτων στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, το
Ωδείο Πειραιώς και το Πατραϊκό Ωδείο,
όντας κάτοχος των πτυχίων Φούγκας,
Αντίστιξης και Αρμονίας καθώς και
του διπλώματος και του πτυχίου
Βυζαντινής Μουσικής.
Από το 2008 διατελεί Λέκτωρ
του Πανεπιστημίου της Κολωνίας στον
τομέα της Ιστορικής Μουσικολογίας
του Τμήματος Μουσικολογίας,
κατεύθυνση Μουσική
του Παρόντος.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα και
λήμματα σε περιώνυμα μουσικολογικά
περιοδικά και λεξικά και έχει
συμμετάσχει σε επιστημονικές
ημερίδες και διεθνή συνέδρια και
συμπόσια. Επίκεντρο της διδακτικής
και ερευνητικής του δραστηριότητας
αποτελούν συνθετικά-αναλυτικά και
θεωρητικά-αισθητικά ζητήματα και
προβληματισμοί αναφορικά τόσο με τη
σύγχρονη όσο και με τη βυζαντινή
μουσική.
Μαντώ
Πυλιαρού
Διδάκτωρ μουσικολογίας (Πανεπιστήμιο
Αθηνών). Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο της
Αθήνας πιάνο και θεωρητικά (πτυχία
Αντίστιξης, Αρμονίας και Ωδικής).
Απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών
Σπουδών του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,
συνέχισε τις σπουδές της στο ίδιο
τμήμα, όπου και υποστήριξε επιτυχώς
τη διδακτορική της διατριβή, με τίτλο
Ο ελληνικός
μουσικός τύπος στην περίοδο του
μεσοπολέμου (1925-1934). Ζητήματα
μουσικής ζωής και εκπαίδευσης.
Εργάστηκε ως καθηγήτρια στην
Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών
(1987-1998), ενώ σήμερα εργάζεται στη
δημόσια εκπαίδευση. Δύο μελέτες της
έχουν κατατεθεί στη Μεγάλη Μουσική
Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν
Βουδούρη», προς χρήσιν του
αναγνωστικού κοινού. Αποτελεί ένα
από το πρώτα μέλη της ελληνικής
ομάδας του διεθνούς ερευνητικού
προγράμματος RIPM (Répertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals,
1800-1950).
Νίκος Τζιούμαρης
Γεννήθηκε το
1984. Είναι
κάτοχος του μεταπτυχιακού
διπλώματος «Μουσική κουλτούρα και
επικοινωνία. Ανθρωπολογικές και
επικοινωνιακές προσεγγίσεις της
μουσικής» του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Λαϊκής
και Παραδοσιακής Μουσικής της Σχολής
Μουσικής Τεχνολογίας του ΤΕΙ Ηπείρου,
με μουσική ειδίκευση στο λαούτο.
Επίσης, είναι κάτοχος πτυχίου
κλασικής κιθάρας. Εργάστηκε ως
Επιμελητής Μουσικού Αρχείου στην ΕΡΤ
Α.Ε. μέχρι το 2010. Τα ερευνητικά του
ενδιαφέροντα αφορούν ζητήματα
αισθητικής και ιδεολογίας της τέχνης.
Θανάσης
Τρικούπης
Ο Θανάσης Τρικούπης
σπούδασε στην Αθήνα μουσική (Δίπλωμα
Πιάνου με καθηγητή τον Δημήτρη
Τουφεξή, Δίπλωμα Σύνθεσης με
καθηγητή τον Γιάννη Ιωαννίδη,
Δίπλωμα Τσέμπαλου με καθηγητή τον
Θωμά Καραχάλιο) και μηχανολογία (απόφοιτος
του Τμήματος Μηχανολόγων –
Μηχανικών του Ε.Μ.Π.). Ολοκλήρωσε τις
σπουδές του στο πιάνο στο
Conservatoire Européen de Musique de Paris,
δίπλα στην Chantal Stigliani, και
τις σπουδές σύνθεσης στο Μουσικό
Πανεπιστήμιο του Graz, με τους Beat Furrer
και Georg Friedrich Haas (Magister der Künste).
Ακολούθως, πραγματοποίησε
διδακτορικές σπουδές στο Τμήμα
Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ., με
επιβλέπουσα καθηγήτρια την Εύη Νίκα-Σαμψών,
και αναγορεύτηκε διδάκτορας της
Μουσικολογίας –
Μουσικοπαιδαγωγικής.
Σε καλλιτεχνικό επίπεδο (ως
διευθυντής χορωδίας, ορχήστρας και
μουσικών συνόλων,
ως σολίστ πιάνου, τσέμπαλου και ως
συνθέτης) έχει συνεργαστεί με
πολλούς καλλιτεχνικούς φορείς, όπως
με τις Ακαδημαϊκές Συμφωνικές
Ορχήστρες του Πανεπιστημίου της
Αδριανούπολης και του Ε.Μ.Π., το
Πανεπιστήμιο του Bielefeld, το
Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης
Μουσικής, το Ensemble Neuer Musik του Μουσικού
Πανεπιστημίου του Graz, το Musikforum και Ηörfest της
πόλης του Graz, τον Σύνδεσμο Ελλήνων
Ακαδημαϊκών του Βερολίνου, την Ένωση
Ελλήνων Μουσουργών, τον Οργανισμό
Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την Διεθνή
Έκθεση Θεσσαλονίκης, τον Γαλλο-ελληνικό
Σύνδεσμο Αθηνών, το Ινστιτούτο Goethe, το
Αμερικανικό Κολλέγιο, καθώς και με
διάφορους γερμανο-ελληνικούς
συλλόγους κ.ά.
Διδάσκει στο Τμήμα Μουσικών
Σπουδών του Α.Π.Θ.
Ιωάννης Φούλιας
Λέκτορας
«Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου
αιώνος)» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών
(προσωπική ιστοσελίδα:
http://users.uoa.gr/~foulias).
Γεννήθηκε
στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής
ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο
Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία
Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996),
Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994
εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών
του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το
οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999
και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς
την διδακτορική του διατριβή στην
μουσικολογία το 2005 (Αργά μέρη σε
μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο.
Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και
των δομικών τύπων μέσα από τα έργα
των Haydn, Mozart και Beethoven).
Είναι
μέλος της Συντακτικής και της
Επιστημονικής Επιτροπής του
περιοδικού Πολυφωνία καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών
του περιοδικού Μουσικολογία.
Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές
ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Répertoire International
de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals,
1800-1950), σε
επιστημονικές ημερίδες και διεθνή
συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα
άρθρα και μεταφράσεις σε
μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά
καθώς και σε άλλες επιστημονικές
εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί
σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του
Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως
συντάκτης σημειωμάτων σε
προγράμματα συναυλιών. Έπειτα
από την κυκλοφορία δύο βιβλίων σε
δική του μετάφραση στα ελληνικά (Nicholas
Cook, Μουσική:
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε,
Ελληνικά Γράμματα – Το
Βήμα, Αθήνα 2007, και Κωνσταντίνος
Φλώρος, Gustav Mahler – Οραματιστής και
δυνάστης. Προσωπογραφία μιας
προσωπικότητας,
Νεφέλη, Αθήνα 2010), η πρωτότυπη μελέτη
του με τίτλο Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη
Μητρόπουλου: Από τον ύστερο
ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή
Μουσικής δημοσιεύθηκε το 2011 από
τον εκδοτικό οίκο «Παπαγρηγορίου –
Νάκας».
Στα ερευνητικά του
ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα
ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών
μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα),
εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών
της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ,
τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό,
μορφολογία και μουσική ανάλυση.
|
