|
βιογραφικά
Νίκος
Ανδρίκος
Ο Νίκος Ανδρίκος γεννήθηκε
στη Μυτιλήνη το 1982, όπου στην ηλικία
των 7 ετών άρχισε να διδάσκεται
εκκλησιαστική μουσική από τον
αείμνηστο Πρωτοψάλτη Θεόδωρο Μανιάτη.
Την περίοδο 2000-2004 συμμετείχε στο
επιστημονικό πρόγραμμα του Μανόλη
Χατζηγιακουμή «Μνημεία
Εκκλησιαστικής Μουσικής», ενώ κατά
την περίοδο 2004-2007 βρέθηκε στην
Κωνσταντινούπολη, ψάλλοντας επίσημα
στον α΄ Πατριαρχικό χορό, διπλά στον
Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μ.Χ.Ε. Λεωνίδα
Αστέρη.
Από το 2002 ξεκίνησε την
ενασχόλησή του με την τουρκική
δημοτική μουσική, μαθαίνοντας σάζι με
τον Περικλή Παπαπετρόπουλο, ενώ κατά
την διάρκεια της παραμονής του στην
Κωνσταντινούπολη μελέτησε σάζι,
μεθόδους καταγραφής και φωνητικό
ρεπερτόριο δίπλα στους δασκάλους της
παλιάς γενιάς της Τουρκικής
Ραδιοφωνίας, Mehmet Erenler, Yücel Paşmakçı
και Şahin Gültekin.
Παράλληλα, παρακολούθησε ως
εξωτερικός ερευνητής μεταπτυχιακό
κύκλο σπουδών στο Πανεπιστήμιο του
Κερατίου (Haliç
Üniversitesi), με
γνωστικό αντικείμενο την μελέτη των
λαϊκών μουσικών ιδιωμάτων της
τουρκικής επικράτειας.
Έχει
εκπονήσει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών
του Ιονίου Πανεπιστημίου τη
διδακτορική του διατριβή, με θέμα: Η ελληνική
ορθόδοξη εκκλησιαστική μουσική της
Σμύρνης στον ευρύτερο
19ο αιώνα (υπό έκδοση). Παράλληλα,
έχει πραγματοποιήσει ανθρωπολογική
έρευνα, ειδικά στο Βορειοανατολικό
Αιγαίο, μέσω της καταγραφής
μικρασιατών προσφύγων μουσικών και
της συλλογής σπάνιου αρχειακού υλικού
(χειρόγραφες μουσικές συλλογές,
ιστορικές ηχογραφήσεις κ.ά.). Από τον
Σεπτέμβριο του 2009 βρίσκεται στην Άρτα,
διδάσκοντας ως επιστημονικός
συνεργάτης στο Τμήμα Λαϊκής και
Παραδοσιακής Μουσικής του Τ.Ε.Ι.
Ηπείρου.
Έχει
δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά
περιοδικά και έχει πραγματοποιήσει
ανακοινώσεις σε μουσικολογικά και
ιστορικά συνέδρια. Τα επιστημονικά
του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την
μουσική παραγωγή κατά την υστερο-οθωμανική
περίοδο, με τον προφορικό-ιδιωματικό
χαρακτήρα της εκκλησιαστικής
μουσικής, καθώς και με την μουσική
θεωρία των τροπικών συστημάτων –έντεχνων
και λαϊκών‒ της Ανατολής.
Ίων
Ζώτος (1944-2010)
Γεννήθηκε στην
Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1944, όπου
τελείωσε και τις εγκύκλιες σπουδές
του. Κατόπιν πραγματοποίησε σπουδές
αγγλικής φιλολογίας και
μουσικολογίας στην Αθήνα, στην
Μεγάλη Βρετανία και στις Η.Π.Α., ενώ το
1977 αναγορεύθηκε διδάκτωρ στο πεδίο
της ιστορικής μουσικολογίας του
Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας.
Παράλληλα, σπούδασε μουσική στο
Εθνικό Ωδείο καθώς και με τον Γ. Α.
Παπαϊωάννου στην Αθήνα. Ασχολήθηκε
ευδόκιμα με την σύνθεση και την
μουσική κριτική, συνεργάσθηκε επί
σειρά ετών ως ραδιοφωνικός παραγωγός
με το Τρίτο Πρόγραμμα της Ε.Ρ.Τ.,
υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ιστορικού
περιοδικού Μουσικολογία
(από το 1985) και μέλος της Ένωσης
Ελλήνων Μουσουργών και της Διεθνούς
Εταιρείας Siegfried Wagner.
Για την πλούσια ερευνητική και
καλλιτεχνική του δραστηριότητα
απέσπασε πληθώρα υποτροφιών και
τιμητικών διακρίσεων. Από το 1991
διετέλεσε μέλος του Διδακτικού και
Ερευνητικού Προσωπικού – φθάνοντας
μέχρι την ανώτατη βαθμίδα του
καθηγητή – του Τμήματος Μουσικών
Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και
προώθησε ιδιαιτέρως τα πεδία της
ιστορίας της μουσικής (από την
Αναγέννηση μέχρι τον 19ο αιώνα), της
θεωρίας επιλεγμένων μουσικών ειδών
και μορφών (πρωτίστως της όπερας και
της μουσικής δωματίου), καθώς και της
συγκριτικής θεωρίας της λογοτεχνίας
και της μουσικής. Στις δημοσιεύσεις
του περιλαμβάνονται οι μονογραφίες
Η εκκλησιαστική μουσική του μπαρόκ.
Κλάουντιο Μοντεβέρντι: η Λειτουργία
και οι Εσπερινοί του 1610 (Αθήνα
1996), Το κουαρτέτο εγχόρδων, 1760-1790 (Αθήνα
1996) και Ο ουμανισμός και η γένεσις
του μελοδράματος (Αθήνα 2003).
Αναστασία
Κακάρογλου
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι
απόφοιτος των Τμημάτων Μουσικών
Σπουδών και Γαλλικής Γλώσσας και
Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών,
καθώς και διπλωματούχος πιάνου του
Αττικού Ωδείου Αθηνών. Είναι
υπότροφος του ΙΚΥ και εκπονεί
διδακτορική διατριβή στο Τμήμα
Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου
Αθηνών, με θέμα «Γάλλοι ερευνητές της
ελληνικής μουσικής στα τέλη του 19ου
αιώνα και στις αρχές του 20ού».
Εργάζεται ως εκπαιδευτικός μουσικής
στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Κατερίνα
Λεβίδου
Η Κατερίνα Λεβίδου είναι
μεταδιδακτορική ερευνήτρια (Junior Research Fellow)
στο κολέγιο Christ Church του
Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Σπούδασε
μουσικολογία, πιάνο, αρμονία και
αντίστιξη στην Ελλάδα (Πανεπιστήμιο
Αθηνών και Εθνικό Ωδείο). Έλαβε
πτυχίο Μάστερ Μουσικολογίας από το King’s College London, με
υποστήριξη υποτροφίας του Ιδρύματος
Ωνάση, και στη συνέχεια διδακτορικό
τίτλο από το Πανεπιστήμιο της
Οξφόρδης (Κολέγιο St Antony’s), με
υποστήριξη υποτροφίας του Ιδρύματος Ismene Fitch και
βραβείου Vice-Chancellor’s Fund Award από
το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η
διδακτορική της διατριβή εξετάζει
την σχέση του στραβινσκικού
νεοκλασικισμού με το κίνημα του
Ευρασιανισμού, που αναπτύχθηκε από
ρώσους μετανάστες κατά τη διάρκεια
του μεσοπολέμου. Έχει παρουσιάσει
εισηγήσεις σε πολυάριθμα
μουσικολογικά και σλαβολογικά
συνέδρια καθώς και διαλέξεις κατόπιν
πρόσκλησης, ενώ έχει δημοσιεύσει
άρθρα και βιβλιοκρισίες για ρωσική
και ελληνική μουσική. Παράλληλα,
είναι διδάσκουσα προπτυχιακών
μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο της
Οξφόρδης. Τα ερευνητικά της
ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τα εξής
αντικείμενα: ανατολικοευρωπαϊκή
μουσική (ιδιαίτερα ρωσική και
ελληνική), μοντερνισμός, εθνικισμός,
μουσική και ταυτότητα, μουσική και
μετανάστευση, πνευματικότητα και
αισθητική. Είναι κεντρική
συντονίστρια του Study
Group for Russian and Eastern European Music του
British Association for Slavonic and East European Studies.
Θεόδωρος
Λούστας
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη
το 1965. Σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο της
γενέτειράς του και αργότερα σε
διάφορα ωδεία της Αθήνας (πτυχίο
αρμονίας με τον Άλκη Μπαλτά, πτυχίο
αντίστιξης με τον Κώστα Νικήτα, πτυχίο
φούγκας με τον Γιάννη Ιωαννίδη και
δίπλωμα βιολιού με τον Βλαντισλάβ
Χαλάψη). Είναι απόφοιτος του Τμήματος
Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πήρε
ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου από τη
διακεκριμένη σολίστ Δόμνα Ευνουχίδου.
Παρακολούθησε σεμινάρια σύνθεσης των
Γιάννη Α. Παπαϊωάννου, Θεόδωρου
Αντωνίου κ.ά., καθώς και πολλά
σεμινάρια βιολιού με παγκοσμίου φήμης
παιδαγωγούς (Σεργκέι Κράφτσενκο,
Έντουαρντ Γκρατς, Zαχάρ
Μπρον κ.ά.).
Κατά την περίοδο 1986-1995
εργάστηκε ως παραγωγός και
παρουσιαστής ραδιοφωνικών εκπομπών
στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ε.Ρ.Τ. («Παλιές
ηχογραφήσεις», «Οι μεγάλοι βιολιστές»,
«Ο ιμπρεσιονισμός στην έντεχνη δυτική
μουσική», «Μουσικές διαδρομές» και
πολλές άλλες). Διαθέτει ένα από τα
σημαντικότερα – στην Ελλάδα –
ιδιωτικά αρχεία ηχητικών εγγραφών (κυρίως
έντεχνης δυτικής μουσικής, από τον
Μεσαίωνα μέχρι και τον 20ό αιώνα), με
χιλιάδες σπάνιες ηχογραφήσεις.
Συνεργάστηκε επί σειρά
ετών με τη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν
Βουδούρη» και το Τμήμα Εκδόσεων του
Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (κριτική
παρουσίαση βιβλίων και πληροφοριακά
κείμενα για προγράμματα συναυλιών,
αντίστοιχα). Έχει διδάξει σε Μουσικά
Γυμνάσια (βιολί) καθώς και σε πολλά
ωδεία της Αττικής (βιολί και ανώτερα
θεωρητικά).
Καίτη
Ρωμανού
Αναπληρώτρια καθηγήτρια,
δίδαξε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του
Πανεπιστημίου Αθηνών Ιστορική
Μουσικολογία από το 1994 ώς το 2009 (ως
μέλος Δ.Ε.Π., από το 1996 ώς το 2006). Τον
Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2010 έδωσε
σειρά διαλέξεων και σεμιναρίων σε
τέσσερα πανεπιστήμια των Η.Π.Α., ως Senior Visiting Professor,
που οργάνωσε και επιχορήγησε το
Ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» των Η.Π.Α.
Είναι υπεύθυνη ελληνικής ομάδας που συμμετέχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα
RIPM (Répertoire International de la Presse
Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950).
Πρόσφατες δημοσιεύσεις
της:
•
Καίτη
Ρωμανού, Έντεχνη
Ελληνική Μουσική στους Νεότερους
Χρόνους, Κουλτούρα, Αθήνα, 2006.
•
Katy Romanou (επιμ.), Serbian and Greek Art Music.
A Patch to Western Music History,
Intellect, Bristol & Chicago, 2009.
•
Chrysanthos of Madytos, Great Theory of Music,
translated by Katy Romanou, New Rochelle – The Axion Estin
Foundation, New York, 2010.
Οι έρευνές της καλύπτουν
πολλές φάσεις και πλευρές της
νεότερης ιστορίας της ελληνικής
μουσικής και, στο πλαίσιο αυτό,
προωθεί την συνεργασία μουσικολόγων
των χωρών των Βαλκανίων και της
Ανατολικής Ευρώπης. Η επιρροή της
πολιτικής στην μουσική ζωή και
δημιουργία προκαλεί διαρκώς την
ερευνητική της περιέργεια. Πρόσφατη
έρευνά της στα χρόνια της μεταξικής
δικτατορίας και της γερμανικής
κατοχής αποτυπώθηκε σε άρθρο με
τίτλο «Exchanging Rings under dictatorships»,
στην έκδοση Music and Dictatorship in Europe and Latin America (Brepols, Turnhout,
2009), σ. 27-64.
Κώστας Τσούγκρας
Ο συνθέτης και
μουσικολόγος Κώστας Τσούγκρας
γεννήθηκε στο Βόλο το 1966. Σπούδασε
πιάνο, ακορντεόν και θεωρητικά στο
Ελληνικό Ωδείο Βόλου. Συνέχισε τις
μουσικές σπουδές του στη Θεσσαλονίκη (πτυχίο
αντίστιξης, φούγκας και δίπλωμα
σύνθεσης στην τάξη του Χρήστου Σαμαρά).
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών
Σπουδών του Α.Π.Θ., στο οποίο και
ολοκλήρωσε, υπό την επίβλεψη του Δ.
Γιάννου, τη διδακτορική του διατριβή
πάνω στα 44
κομμάτια για πιάνο του Γ.
Κωνσταντινίδη. Είναι Επίκουρος
Καθηγητής Συστηματικής Μουσικολογίας
του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ.,
μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών,
της ESCOM και της Society for Music Theory, και
διευθυντής σύνταξης του περιοδικού
της Ε.Ε.Μ.Ε. Μουσικοπαιδαγωγικά.
Ιωάννης Φούλιας
Λέκτορας
«Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας
της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)» στο
Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου
Αθηνών (προσωπική ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~foulias).
Γεννήθηκε
στην Αθήνα το
1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989
στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’
όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994),
Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και
Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα
Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου
Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως
αριστούχος το 1999 και στο οποίο
υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική
του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 (Αργά
μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική
περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των
ειδών και των δομικών τύπων μέσα από
τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven). Είναι μέλος της
Συντακτικής και της Επιστημονικής
Επιτροπής του περιοδικού Πολυφωνία και μέλος της
Γραμματείας Σύνταξης του περιοδικού Μουσικολογία. Έχει επίσης συμμετάσχει
στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM, σε
επιστημονικές ημερίδες και διεθνή
συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα
άρθρα και μεταφράσεις σε
μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά
καθώς και σε άλλες επιστημονικές
εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί
σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του
Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως
συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα
συναυλιών.
|
