αρχ. σελίδασυντακτική ομάδατρέχον τεύχοςπροηγ. τεύχηαναζήτησηοδηγίεςεπικοινωνίαenglish

τεύχος 17 (Φθινόπωρο 2010) περιεχόμενα περιλήψεις βιογραφικά

βιογραφικά

Αναστασία Κακάρογλου

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών και Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και διπλωματούχος πιάνου του Αττικού Ωδείου Αθηνών. Είναι υπότροφος του ΙΚΥ και εκπονεί διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα «Γάλλοι ερευνητές της ελληνικής μουσικής στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού». Εργάζεται ως εκπαιδευτικός μουσικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Απόστολος Κώστιος

Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο, τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, Ιστορία της Τέχνης, Φιλοσοφία και Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το 1980 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Φιλοσοφίας (Μουσικολογίας) του Πανεπιστημίου της Βιέννης.

Δίδαξε στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και παράλληλα ήταν μουσικοκριτικός της αθηναϊκής εφημερίδας Δημοκρατική Αλλαγή. Το 1992 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1998 Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών (Μουσικολογίας). Έχει συνεργαστεί με το Α΄ και το Γ΄ Πρόγραμμα της ΕΡΤ, καθώς και με την Αυστριακή Ραδιοφωνία ως επιστημονικός σύμβουλος και παραγωγός σε οκτακόσιες και πλέον εκπομπές. Έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις και ανακοινώσεις σε διεθνή μουσικολογικά συνέδρια και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στις Γενικές Συνελεύσεις του International Music Council – UNESCO, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος του διεθνούς αυτού οργανισμού από το 1998 έως τη διάλυσή του (2009). Ανήκει στην Ολομέλεια της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO. Με δική του πρωτοβουλία θεσπίστηκε το «Ελληνικό Βραβείο Μουσικής – UNESCO». Έχει ιδρύσει τον «Σύλλογο των Φίλων της Ελληνικής Μουσικής Βιβλιοθήκης, του Μουσείου και Αρχείου Έντεχνης Ελληνικής Μουσικής» (1991), του οποίου εξελέγη και έκτοτε επανεκλέγεται Πρόεδρος. Επίσης, δημιούργησε το «Αρχείο και Κέντρο Τεκμηρίωσης της Ελληνικής Μουσικής» (Α.Κ.Τ.Ε.Μ.), το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη «Συλλογή Δ. Μητρόπουλος» και με τη στήριξη του οποίου πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα και σε μεγάλα μουσικά κέντρα του εξωτερικού εκθέσεις με θέμα «Δ. Μητρόπουλος – Ζωή και έργο» (Αθήνα, Μιλάνο, Βιέννη, Ν. Υόρκη, Ναύπλιο, Βόλος, Μόσχα, Πάτρα κ.α.). Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Ελληνικής Λυρικής Σκηνής το διάστημα 1999-2006. Από το 1981 έως το 2009 προσέφερε τις υπηρεσίες του ως «Σύμβουλος Καθηγητής» του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης».

Κέντρο του ερευνητικού του ενδιαφέροντος αποτελεί η ελληνική μουσική. Είναι επιστημονικός υπεύθυνος ή επιστημονικός συνεργάτης ερευνητικών προγραμμάτων, όπως των: «Έκδοση κειμένων και τεκμηρίων βιογραφίας του Μ. Καλομοίρη», «Η Ιστορία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών», «Corpus των μουσικοκριτικών σημειωμάτων του Μ. Δούνια», «Εντοπισμός και συλλογή κειμένων σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικών με την ελληνική μουσική ζωή από τα μέσα του 19ου αι. έως τα μέσα του 20ού αι.», «Ψηφιοποίηση του Αρχείου της Ε.Λ.Σ.» κ.ά. Στον Απόστολο Κώστιο οφείλεται η αφύπνιση του ενδιαφέροντος για το συνθετικό έργο του Μητρόπουλου και –σε μεγάλο βαθμό– η προώθηση γενικά της έντεχνης ελληνικής μουσικής στο εξωτερικό. Καθιέρωσε το πανεπιστημιακό σεμινάριο «Βιογράφηση ζώντων ελλήνων συνθετών». Έχει συγγράψει τα έργα: Τα πενήντα χρόνια της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, 1931-1981 (1981)· Δημήτρης Μητρόπουλος (1985 / Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών)· Dimitri Mitropoulos (Φλωρεντία 2003)· Κείμενα Δ. Μητρόπουλου – Σχόλια Α. Κώστιου (1997)· Κατάλογος Έργων Δ. Μητρόπουλου (1997)· Το στοιχείο της θεατρικότητας στο έργο του Δ. Μητρόπουλου (1997)· Μουσικολογικά Ι (1999)· Μέθοδος Μουσικολογικής Έρευνας (2001)· Τα 75 χρόνια της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, 1931-2006 – Από το Χρονικό στην Ιστορία (2007 / Βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2008). Επίσης, μουσικά λήμματα της εγκυκλοπαίδειας Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, δοκίμια για όπερες που ανέβηκαν στην Ε.Λ.Σ., άρθρα σε ελληνικές και ξένες εφημερίδες και περιοδικά. Έχει μεταφράσει λιμπρέτα όπερας και μουσικά συγγράμματα (Πολ Γκρίφιθς, Μοντέρνα μουσική, 1993· Βίκτωρ Φουξ, Η τέχνη του τραγουδιού και η τεχνική της φωνής, 1999). Έχει επιμεληθεί κριτικές εκδόσεις συνθετικών έργων του Μητρόπουλου, τον τόμο «Μουσική» της Εκπαιδευτικής Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας (Εκδοτική Αθηνών), δισκογραφικές εκδόσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ιδρυτής και επιστημονικός υπεύθυνος της σειράς «Ελληνικές Μουσικολογικές Εκδόσεις» (οκτώ τίτλοι / εκδ. Panas Music, Παπαγρηγορίου & Νάκας). Είναι μέλος της συμβουλευτικής επιστημονικής επιτροπής των περιοδικών Μουσικολογία και Μουσικός Λόγος. Πρότεινε την ίδρυση και είναι μέλος της Τιμητικής Επιτροπής του διεθνούς οργανισμού διεύθυνσης ορχήστρας και σύνθεσης «Δημήτρης Μητρόπουλος». Συμμετέχει στην πρωτοβουλία για την ίδρυση του «Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικής» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει αναλάβει τον συντονισμό και την επιστημονική επιμέλεια των εκδηλώσεων του «2010, Έτος Δημήτρη Μητρόπουλου – 50 χρόνια μετά…».

Το Υπουργείο Παιδείας της Αυστρίας του απένειμε το 1988 τον τίτλο του «Professor». Το 2003 αναγορεύτηκε Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2004 αναγορεύτηκε Επίτιμο Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, σε αναγνώριση της προσφοράς του στην ελληνική μουσική. Το 2009 αναγορεύτηκε Επίτιμος Πρόεδρος του Greek National Music Council – UNESCO.

Δημήτρης Ε. Λέκκας

• BS, Μαθηματικά, Carnegie – Mellon University, 1973.

• MBA, Operations Management, The University of Rochester, 1975.

• Διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, 1996. Τίτλος διατριβής: Η μαθηματική θεωρία της μουσικής.

Συγγραφέας κατά το 1/3, επιστημονικός επιμελητής του πολύτομου εγχειριδίου και ήδη διδάσκων (7η χρονιά) στη Θεματική Ενότητα «Τέχνες ΙΙ, Επισκόπηση Ελληνικής Μουσικής και Χορού», Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Επαγγελματική εμπειρία: διετής διεύθυνση του επιμορφωτικού προγράμματος της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων, αρκετά χρόνια θητείας σε ραδιόφωνο και τηλοψία (π.χ. Τρίτο Πρόγραμμα επί Χατζιδάκι), συγγραφή κειμένων για διάφορα έντυπα, μουσικολογικές αναλύσεις σε CD και βιβλία παραδοσιακής ιδιαίτερα μουσικής, φιλολογική διεύθυνση και εκδοτική επιμέλεια πολύτομης σειράς ελληνικής λογοτεχνίας, διδασκαλία σεμιναρίων και μαθημάτων για μουσική, μαθηματικά και ορθοφωνία σε υπηρεσίες, φορείς και σχολεία, γλωσσικός σύμβουλος επιστημονικού λεξικού, μεταφράσεις, μέλος σε διοικητικά συμβούλια πολιτιστικών οργανισμών.

Μαθητής του καταλανού συνθέτη Λεονάρδο Μπαλάδα. Έχει συνθέσει ποικιλία από έργα, κομμάτια και τραγούδια για διάφορα σύνολα, με έμφαση στη μελοποιημένη ποίηση, για ραδιόφωνο, τηλοψία, ντοκυμαντέρ, θέατρο με ιδιαίτερη θητεία στο παιδικό θέατρο, κινηματογράφο (βραβείο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, 1980), μπαλέτο, για κινούμενα σχέδια, κουκλοθέατρο, εικαστικές και επιστημονικές εκθέσεις, CD-Rom. Συναυλίες, δίσκοι και CD με δικό του και παραδοσιακό υλικό, σκόρπια τραγούδια, παρτιτούρες και ενορχηστρώσεις. Παίζει φλάουτα με ράμφος. Σχεδόν αποκλειστική συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη.

Έρευνα στους τομείς της θεωρίας της μουσικής, της δομικής και ιστορικής προσέγγισης στην ελληνική μουσική (προϊστορική, αρχαία, βυζαντινή και παραδοσιακή), των καθαρών μαθηματικών, της κοσμολογίας και αστρονομίας, της γλωσσολογίας (π.χ. φωνητική και δομική της αρχαίας Ελληνικής), των πολιτισμικών σπουδών και, τέλος, της αρχαίας φιλοσοφίας σε ό,τι σχετίζεται με τη μουσική. Συμμετοχές και εργασίες σε πλήθος παγκόσμιων συνεδρίων, επιστημονικές διαλέξεις για μουσική και για μαθηματικά σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια και άλλους φορείς, δημοσιεύσεις.

Ιωάννης Παπαχριστόπουλος

Ο Ιωάννης Παπαχριστόπουλος είναι Διδάκτωρ Μουσικολογίας (Dr. phil.) του Πανεπιστημίου της Κολωνίας (Universität zu Köln) στη Γερμανία. Στο ανώτατο αυτό εκπαιδευτικό ίδρυμα απέκτησε επίσης το βασικό πτυχίο Μουσικολογίας – Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής καθώς και το μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Magister Artium) στη Μουσικολογία. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Μουσικής Σχολής της Κολωνίας (Musikhochschule Köln), έχοντας λάβει το διπλό πτυχίο (Diplom) Σύνθεσης και Θεωρίας της Μουσικής. Πέραν τούτου, έχει ολοκληρώσει τον κύκλο των ανωτέρων θεωρητικών μαθημάτων στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, το Ωδείο Πειραιώς και το Πατραϊκό Ωδείο, όντας κάτοχος των πτυχίων Φούγκας, Αντίστιξης και Αρμονίας, καθώς και του διπλώματος και του πτυχίου Βυζαντινής Μουσικής.

Από το 2008 διατελεί Λέκτωρ του Πανεπιστημίου της Κολωνίας στον τομέα της Ιστορικής Μουσικολογίας του τμήματος Μουσικολογίας, στην κατεύθυνση Μουσική του Παρόντος. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και λήμματα σε περιώνυμα μουσικολογικά περιοδικά και λεξικά και έχει συμμετάσχει σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια και συμπόσια. Επίκεντρο της διδακτικής και ερευνητικής του δραστηριότητας αποτελούν συνθετικά-αναλυτικά και θεωρητικά-αισθητικά ζητήματα και προβληματισμοί αναφορικά τόσο με τη σύγχρονη όσο και με τη βυζαντινή μουσική.

Καίτη Ρωμανού

Αναπληρώτρια καθηγήτρια, δίδαξε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιστορική Μουσικολογία από το 1994 ώς το 2009 (ως μέλος Δ.Ε.Π., από το 1996 ώς το 2006). Τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2010 έδωσε σειρά διαλέξεων και σεμιναρίων σε τέσσερα πανεπιστήμια των Η.Π.Α., ως Senior Visiting Professor, που οργάνωσε και επιχορήγησε το Ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» των Η.Π.Α.

Είναι υπεύθυνη ελληνικής ομάδας που συμμετέχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Répertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950).

Πρόσφατες δημοσιεύσεις της:

• Καίτη Ρωμανού, Έντεχνη Ελληνική Μουσική στους Νεότερους Χρόνους, Κουλτούρα, Αθήνα, 2006.

• Katy Romanou (επιμ.), Serbian and Greek Art Music. A Patch to Western Music History, Intellect, Bristol & Chicago, 2009.

• Chrysanthos of Madytos, Great Theory of Music, translated by Katy Romanou, New Rochelle – The Axion Estin Foundation, New York, 2010.

Οι έρευνές της καλύπτουν πολλές φάσεις και πλευρές της νεότερης ιστορίας της ελληνικής μουσικής και, στο πλαίσιο αυτό, προωθεί την συνεργασία μουσικολόγων των χωρών των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης. Η επιρροή της πολιτικής στην μουσική ζωή και δημιουργία προκαλεί διαρκώς την ερευνητική της περιέργεια. Πρόσφατη έρευνά της στα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας και της γερμανικής κατοχής αποτυπώθηκε σε άρθρο με τίτλο «Exchanging Rings under dictatorships», στην έκδοση Music and Dictatorship in Europe and Latin America (Brepols, Turnhout, 2009), σ. 27-64.

Αναστασία Σιώψη

Η Αναστασία Σιώψη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, με ειδικότητα «Αισθητική της Μουσικής», και μέλος Σ.Ε.Π. στην «Ιστορία των Τεχνών στην Ευρώπη» στον «Ευρωπαϊκό Πολιτισμό», Ε.Α.Π. (από το 2004). Επίσης, έχει πτυχίο Αρχιτεκτονικής (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής, Θεσσαλονίκη, 1989).

Οι κύριες ερευνητικές δραστηριότητές της περιλαμβάνουν ανακοινώσεις και διαλέξεις σε διεθνή μουσικολογικά συνέδρια, καθώς και – πάνω από 70 – δημοσιεύσεις και συνεισφορές σε συλλογικούς τόμους, σε διεθνή μουσικολογικά περιοδικά και εκδόσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως για τη γερμανική ρομαντική μουσική, ιδιαίτερα τα μουσικά δράματα του Ρίχαρντ Βάγκνερ (η διδακτορική της διατριβή έχει τίτλο Richard Wagner’s Der Ring des Nibelungen: The Reforging of the Sword or, Towards a Reconstruction of the People’s Consciousness, Αγγλία 1996), όπως επίσης και για τη νεοελληνική έντεχνη μουσική, ιδιαίτερα το έργο του Μανώλη Καλομοίρη και ζητήματα αισθητικά και ιδεολογικά της εποχής της Εθνικής Μουσικής Σχολής, τις ελληνίδες συνθέτριες, καθώς και για τη μουσική σε μορφές αναβίωσης του αρχαίου ελληνικού δράματος στη νεότερη Ελλάδα.

Έχει συγγράψει τις μονογραφίες με τίτλους Τρία δοκίμια για τον Μανώλη Καλομοίρη (Αθήνα: Ελληνικές Μουσικολογικές Εκδόσεις 4, Μουσικός Εκδοτικός Οίκος Παπαγρηγορίου – Νάκα, 2003) και Η μουσική στην Ευρώπη του δέκατου ένατου αιώνα (Αθήνα: Εκδόσεις Γιώργου Δαρδανού [Gutenberg], 2005).

Στα κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους, ενδεικτικά, περιλαμβάνεται (πιο πρόσφατα) το «Dreaming the myth of “wholeness”: Romantic interpretations of Ancient Greek Music in Greece (c1890-1914)», κεφάλαιο σε συλλογική έκδοση με τίτλο Textual Intersections: Literature, History and the Arts in Nineteenth Century Europe (Internationale Forschungen zur Allgemeinen und Vergleichenden Literaturwissenschaft series), Amsterdam: Editions Rodopi, 2009, σ. 201-214.

Είναι συνεπιμελήτρια, μαζί με τον καθηγητή Graham Welch (Institute of Education, Μεγάλη Βρετανία), ενός διεθνούς ηλεκτρονικού περιοδικού με τίτλο Ελληνικό Περιοδικό για τη Μουσική, την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό.

Ιωάννης Φούλιας

Λέκτορας «Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)» στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (προσωπική ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~foulias). Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999 και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 (Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Πολυφωνία και μέλος της Γραμματείας Σύνταξης του περιοδικού Μουσικολογία. Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM, σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά καθώς και σε άλλες επιστημονικές εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα συναυλιών.

Λεόντιος Χατζηλεοντιάδης

Γεννήθηκε το 1966 στην Καστοριά. Είναι κάτοχος Πτυχίων Αρμονίας, Αντίστιξης, Φούγκας, Ενοργάνωσης (1984-1990, Άριστα – καθ. Δ. Αθανασιάδης, Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης), Διπλωμάτων Κλασικής Κιθάρας (1993, Άριστα παμψηφεί με Α΄ Βραβείο – καθ. Φ. Μπαξές, Μ.Ω.Θ.), Σύνθεσης (1994-1998, Άριστα παμψηφεί με Α΄ Βραβείο – καθ. Θ. Αντωνίου, Μ.Ω.Θ.), Ηλεκτρολόγου Μηχανικού Α.Π.Θ. (1989), Διδακτορικού διπλώματος Ηλεκτρολόγου Μηχανικού & Μηχανικού Υπολογιστών Α.Π.Θ., με ειδίκευση στη Βιοϊατρική Τεχνολογία (1997), και Διδακτορικού Διπλώματος στη Σύνθεση (2004, Πανεπιστήμιο του York της Αγγλίας – καθ. David Blake). Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Α.Π.Θ., ενώ παράλληλα διδάσκει σύνθεση στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Μέχρι σήμερα έχει γράψει 81 μουσικές συνθέσεις και έχει βραβευτεί 9 φορές. Από το 1993 είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και από το Μάρτιο του 2001 είναι μέλος του Δ.Σ. της. Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό (π.χ. στο ISCM-WMD το 1999 και το 2006). Οι συνθετικές του κατευθύνσεις και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα προδιαγράφονται από ερεθίσματα βασισμένα στην πολυπλοκότητα της νόησης και στη χρήση προηγμένων τεχνικών επεξεργασίας σήματος (π.χ. wavelets, fractals, fuzzy-logic, polyspectra, stochastic models), τόσο στο χώρο της μουσικής σύνθεσης, όσο και στη βιοϊατρική τεχνολογία.