βιογραφικά
Melita Milin
Η Μελίτα Μίλιν γεννήθηκε στο Βελιγράδι (1953). Εκεί ολοκλήρωσε τις βασικές
και τις μεταπτυχιακές (master) της σπουδές, ενώ το διδακτορικό της δίπλωμα το πήρε από το
Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα. Από το 1978 εργάζεται –διαδοχικά, ως βοηθός, επιστημονική
ερευνήτρια και διευθύντρια– στο Ινστιτούτο Μουσικολογίας του Βελιγραδίου. Ερευνητικό έργο
έχει επιτελέσει και στην Οξφόρδη και το Λονδίνο (1983), την Κολωνία και το Ντάρμσταντ (1987), το
Παρίσι, την Λυών και το Στρασβούργο (2000).
Είναι διευθύντρια της Muzikologija, ενός διεθνούς
περιοδικού που ιδρύθηκε το 2001 στο Ινστιτούτο της Μουσικολογίας του Βελιγραδίου. Διδάσκει
Ιστορία Μουσικής στο Πανεπιστήμιο της Νις. Από το 2001 είναι μέλος διεθνούς προγράμματος, με
έδρα την Λειψία, για την έρευνα της αλληλογραφίας συνθετών.
Κύρια πεδία των ενδιαφερόντων της είναι: οι διαδικασίες εκσυγχρονισμού
της Σέρβικης μουσικής τον 20ό αιώνα, το Βαλκανικό και Ευρωπαϊκό περιεχόμενο της Σέρβικης
μουσικής, καθώς και το έργο σημαντικών Σέρβων συνθετών. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα
συνέδρια στην Σερβία (Γιουγκοσλαβία) και στο εξωτερικό περί διάφορων σχετικών θεμάτων, όπως:
Μεσογειακές πλευρές της τελευταίας παραγωγής του Martinù (Brno, Τσεχοσλοβακική δημοκρατία,
1990), Η σύγχρονη μουσική στην Σερβία (Heidelberg, 1992), Οι γενικές ιστορίες της μουσικής και η θέση της
Ευρωπαϊκής περιφέρειας (Λονδίνο, 1997), Η Μουσικολογία και αδελφές επιστήμες σήμερα (Brno, 1997),
Παράδοση και καινοτομία στην Ιστορία της Σέρβικης μουσικής (Linz, 1999), Η πολυπολιτισμικότητα
και η εθνική ταυτότητα (Ruse, Βουλγαρία, 2000), Ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός και η αναβίωση του
μουσικού εθνικισμού (Brno, 2001), Η Ρωσική μουσική μετανάστευση στην Γιουγκοσλαβία μετά το 1917 (Leuven,
Βελγίου, 2002) κ.ά. Άρθρα της Μελίτας Μίλιν έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικές εκδόσεις, πρακτικά
συνεδρίων και περιοδικά. Είναι επίσης συγγραφέας ενός βιβλίου περί της Σέρβικης μουσικής
μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Μετέχει ως κύρια υπεύθυνη (με την Καίτη Ρωμανού) σε κοινό
ερευνητικό πρόγραμμα με τίτλο Σέρβικη και ελληνική έντεχνη μουσική·
μία συγκριτική μελέτη.
Νίκος Μαλιάρας
O Nίκος Mαλιάρας γεννήθηκε στην Aθήνα το 1959. Είναι απόφοιτος της
Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πτυχιούχος πιάνου του Εθνικού Ωδείου
Αθηνών (τάξη Κρινώς και Χαράς Καλομοίρη). Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Bυζαντινή
Φιλολογία και τη Mουσικολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, από το οποίο αναγορεύθηκε
διδάκτωρ το 1990. Υπηρέτησε ως ειδικός επιστήμων Mουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Kρήτης και
τώρα διδάσκει ως Επίκουρος Καθηγητής Ιστορικής Μουσικολογίας Iστορία της Mουσικής, Mουσική Aνάλυση
και Iστορία των Mουσικών Oργάνων στο Tμήμα Mουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Aθηνών. Έχει
δημοσιεύσει τρία βιβλία και πολλά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Είναι επίσης μόνιμος συνεργάτης και επιμελητής εκδόσεων του Mεγάρου Mουσικής Aθηνών. Tα
ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μελέτη της μουσικής του Mανώλη Kαλομοίρη
και άλλων εκπροσώπων της Eθνικής Σχολής, καθώς και στην διερεύνηση του πεδίου της βυζαντινής
κοσμικής μουσικής και των μουσικών οργάνων μέσα από τις ιστορικές, φιλολογικές και
αρχαιολογικές πηγές. Η καλλιτεχνική και παιδαγωγική του δραστηριοποίηση, εδώ και πάνω από
είκοσι χρόνια, επικεντρώνεται στη διδασκαλία και διεύθυνση παιδικών, νεανικών και
φοιτητικών χορωδιακών και ορχηστρικών συνόλων, με τα οποία έχει δώσει συναυλίες στην Ελλάδα,
την Κύπρο και τη Γερμανία, ενώ έχει συνεργαστεί επανειλημμένα ως διευθυντής παιδικής
χορωδίας με την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Φεστιβάλ Αθηνών.
Μαρία Μπαρμπάκη
Υποψήφια διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου
Αθηνών και υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Είναι αριστούχος των
τμημάτων Φιλολογίας και Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έλαβε επίσης δίπλωμα Πιάνου και Βυζαντινής Μουσικής, με το βαθμό «Άριστα Παμψηφεί», και
πτυχίο Φυγής, με το βαθμό «Άριστα», από ωδεία της Αθήνας. Το ερευνητικό της ενδιαφέρον
εστιάζεται στη μουσική εκπαίδευση στην Ελλάδα το 19ο αιώνα. Συμμετείχε στη συγγραφή του
βιβλίου Η Ελληνική Μουσική στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις Ολυμπιάδες
1858-1896 (Γενική Γραμματεία Ολυμπιακών Αγώνων, Αθήνα, 2004). Είναι επίσης εκπαιδευτικός μουσικής
στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Υπήρξε μέλος της Αμερικανικής Μουσικολογικής Εταιρείας, της
Διεθνούς Μουσικολογικής Εταιρείας και της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.),
ενώ σήμερα είναι μέλος του συλλόγου αποφοίτων του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου
Αθηνών και της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (Δ.Ο.Ε.).
Νεοκλής Νεοφυτίδης
Γεννήθηκε τo 1976 στη Λευκωσία της Κύπρου. Διπλωματούχος πιάνου και
θεωρητικών του Trinity College of Music. Έχει κάνει σπουδές βιολιού, και ως βιολιστής υπήρξε μέλος της
Κρατικής Ορχήστρας Νέων της Κύπρου. Έχει αποφοιτήσει με άριστα από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών
(μουσικολογίας) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεχίζει τις σπουδές του εκπονώντας διδακτορική
διατριβή στο ίδιο πανεπιστήμιο, με θέμα «Το μεταγραφικό έργο του Άρνολντ Σαίνμπεργκ και οι
συνθετικές προεκτάσεις μέσα σ’ αυτό». Παράλληλα ασχολείται με τη σύνθεση και την
ενορχήστρωση.
Καίτη Ρωμανού
Η Καίτη (Αικατερίνη) Ρωμανού είναι μουσικολόγος, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα
Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάκτωρ Μουσικολογίας (Τμήμα Μουσικών Σπουδών
του Πανεπιστημίου Αθηνών, 1993), Master of Music στην Μουσικολογία (Indiana University, Bloomington, Indiana ΗΠΑ, 1974). Ήταν
μουσικοκριτικός στην εφημερίδα Η Καθημερινή (1974-1986). Δίδαξε σε ωδεία της Αθήνας, του Άργους, της Καλαμάτας και του Βόλου.
Από το 1994 διδάσκει στο Τ.Μ.Σ. του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος της
συμβουλευτικής επιτροπής του περιοδικού Μουσικολογία (1985-). Έχει δημοσιεύσει πολλά
επιστημονικά άρθρα (σε περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού), καθώς και τα βιβλία:
Εθνικής Μουσικής Περιήγησις: 1901-1912, 2 τόμοι (Κουλτούρα: Αθήνα 1996).
Ιστορία της Έντεχνης Νεοελληνικής Μουσικής, (Κουλτούρα: Αθήνα 2000).
Η Ελληνική μουσική στους Ολυμπιακούς Αγώνες και
τις Ολυμπιάδες (1858-1896) (Υπουργείο Πολιτισμού
/ Κουλτούρα: Αθήνα 2004).
Η μουσική βιβλιοθήκη της Φιλαρμονικής Εταιρείας
Κέρκυρας (Κουλτούρα: Αθήνα 2004).
Ελίνα Σκαρπαθιώτη
Αποφοίτησε από το Ωδείο Φ. Νάκας με το δίπλωμα πιάνου και το πτυχίο
ειδικού αρμονίας, και από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με το πτυχίο οικονομικών. Ολοκλήρωσε
μεταπτυχιακές σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων στο University of Technology Sydney και τελευταία στο
πιάνο και στην εθνομουσικολογία στο Indiana University Bloomington. Δίδαξε θεωρητικά ως βοηθός καθηγητή σε
προπτυχιακούς φοιτητές και συνόδευσε τραγουδιστές στα πλαίσια της προετοιμασίας παραγωγών
όπερας στο Indiana University School of Music. Έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε ατομικά
ρεσιτάλ, καθώς και σε συναυλίες μουσικής δωματίου και άλλων μουσικών συνόλων, όπως το IU Latin
American Popular Music Ensemble. Επίσης έχει εργαστεί σε διάφορους καλλιτεχνικούς οργανισμούς στην Ελλάδα,
στην Αυστραλία και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Τελευταία διδάσκει πιάνο και
αρθρογραφεί σε μουσικά περιοδικά.
Μαρία Σουρτζή
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο πιάνο, βιολί και
ανώτερα θεωρητικά (πτυχία Αρμονίας και Αντίστιξης). Το 1995 έγινε δεκτή στο τμήμα διεύθυνσης
ορχήστρας και στη συνέχεια στο τμήμα μουσικής θεωρίας του Πανεπιστημίου Μουσικής και
Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, στις τάξεις των καθηγητών I. Eröd (Αρμονία – Αντίστιξη), M. A.
Dittrich (Μορφολογία – Ανάλυση), H. Fladt και D. Torkewitz (Μουσική θεωρία), απ’ όπου αποφοίτησε το 2003 με
διάκριση, αποσπώντας τον τίτλο magistra artium (Master Καλών Τεχνών). Από το Δεκέμβρη του 2002 εργάζεται
στο Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου Κρήτης ως μόνιμη καθηγήτρια θεωρητικών. Είναι υποψήφια
διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, σε συνεργασία με
το Ινστιτούτο Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Βιέννης, με επιβλέποντες καθηγητές τους D.
Torkewitz και M. Angerer.
Βάλια Χριστοπούλου
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας
και Φιλολογίας και του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε πιάνο
με την Εύα Αναστασιάδου-Στάνγκε (δίπλωμα, 1995) και ανώτερα θεωρητικά με τον Σπύρο Κλάψη (πτυχίο
αρμονίας, 1994) και τον Παναγιώτη Αδάμ (πτυχίο αντίστιξης, 1997). Εκπονεί διδακτορική διατριβή με
θέμα «Γιώργος Σισιλιάνος: Η ζωή και το έργο του» στο Τ.Μ.Σ. του Πανεπιστημίου Αθηνών, με
επιβλέποντα τον Καθηγητή κ. Απόστολο Κώστιο. Έχει λάβει μέρος, ως ενεργό μέλος, σε σεμινάρια
πιάνου του Γεωργίου Χατζηνίκου, των Κονσταντίν και Τζούλια Γκάνεφ και του Πάουλ Μπαντούρα-Σκόντα.
Συμμετείχε στο ερευνητικό πρόγραμμα με θέμα: «Κατάρτιση corpus των μουσικοκριτικών
σημειωμάτων του Μίνου Δούνια: δημιουργία εργαλείου μουσικολογικής έρευνας και διάδοσης
πληροφοριών», με υπεύθυνο τον Καθηγητή κ. Απόστολο Κώστιο. Έχει εργαστεί στη Μεγάλη Μουσική
Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» (1996-1998). Από το 1998 είναι καθηγήτρια μουσικής στη
Μέση Εκπαίδευση.
